tag:blogger.com,1999:blog-83768590698952933662024-03-13T01:01:23.070+01:00Là où dort le chatUnknownnoreply@blogger.comBlogger34125tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-39240770352371861052009-03-06T22:45:00.002+01:002009-03-06T22:51:10.317+01:00<meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CNinke%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:Calibri; mso-font-alt:"Century Gothic"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:"Times New Roman";} p.MsoFooter, li.MsoFooter, div.MsoFooter {mso-style-link:" Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; tab-stops:center 234.0pt right 468.0pt; font-size:11.0pt; font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:"Times New Roman";} span.Char {mso-style-name:" Char"; mso-style-link:Voettekst; mso-ansi-font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:11.0pt; font-family:Calibri; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-ansi-language:EN-US; mso-fareast-language:EN-US; mso-bidi-language:AR-SA;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik zit in een restaurant en bestel eten.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik kijk naar mijn placemat.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik schrijf iets op.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Een zin.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">‘tomatensoep’.</span></p><p class="MsoNormal">Ik wacht
<br /><span style="" lang="NL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik sip van mijn wijn en wacht<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">ik kijk naar buiten<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik zit in de trein en kijk naar buiten<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">De trein raast voort en tegenover mij zit een jongeman van mijn leeftijd verveelt in een tijdschrift te bladeren <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik zit in een café<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik kijk naar de mensen die drinken en lachen<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ze eten hapjes en wiegen nonchalant met hun heupen<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ze hebben gesprekken die ik dood nog niet zou willen voeren<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Over schoenen bijvoorbeeld, of honden<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik ben op een groepsreis<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik ben degene die de vragen stelt, de weg vraagt, de route zoekt, het restaurant kiest, het plan bedenkt<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik zit in een restaurant te eten met heel veel mensen. Er wordt om mij heen gepraat. Om mij heen wordt er gepraat. Ik luister. Lawaai. Messen vorken muziek stemmen lachen moppen filosofische gesprekken geouwehoer. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik eet. Ik vraag aan iemand naast me of ze het eten lekker vindt. Ze knikt. Ik glimlach. Ze glimlacht terug. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik fiets naar huis<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Het regent<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Het is stil op straat<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Op een paar mannen na<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik fiets tussen mannen door<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik fiets door donkere steegjes tussen mannen door<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Voor auto’s langs met mannen erin<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">ik fiets langs hen heen<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik zwaai naar ze vanaf mijn fiets<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik fiets naar huis<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Mijn bed verwelkomt me<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Mijn koffiezetapparaatjeverwelkomt me.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Mijn computer verwelkomt me.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Mijn toetsenbord verwelkomt me.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Verwelkomt me verwelkomt me.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik schrijf.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik ben hier, schrijf ik.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Ik ben hier.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-29911179108386698612009-01-18T17:44:00.003+01:002009-01-18T18:11:47.751+01:00Iets over januariIemand zei laatst dat dat eigenlijk één lange maandag is.<br />Ben ik het mee eens.<br /><br />Verder moeten mensen hun kinderen niet in kasten opsluiten. Dat naar aanleiding van het 'Jessica-project' waar ik aan mee doe.<br />Mensen moeten projecten geen meisjesnamen geven.<br /><br />Ook moeten ze geen uitvaartplechtigheid voor hun dooie hond houden. Het is, per slot van rekening, een hond.<br /><br />Ook moeten ze op die hondenbegrafenis niet 'Wish you were here' van Pink Floyd draaien. Muziek en honden gaan niet samen. Honden gaan daar van janken. Muziek is voor mensen, niet voor honden. En zeker 'Wish you were here' van Pink Floyd niet.<br />Dat is namelijk één van de mooiste nummers aller tijden. En dan ook en vooral de Tekst.<br />Niet voor honden dus.<br /><span style="font-style: italic;"><br />[...]<br />how I wish<br />how I wish you were here<br />we're just two lost souls swimming in a fishbowl<br />year after year<br /></span><span style="font-style: italic;">running over the same old ground<br />what have we found<br />the same old fears<br /><br />wish you were here<br /></span><br />Iemand zei daarover 'This song ends too soon.'<br />Daar ben ik het mee eens.<br /><br />Mensen moeten ook niet vertellen over hun hond dat hij, terwijl hij naar 'Wish you were here' van Pink Floyd luisterde, altijd seks had met een kussen. Dat ze daarom dat nummer op zijn begrafenis wilden draaien.<br />Ik moet dat niet lezen over die mensen.<br /><br />Mensen moeten geen oproep doen aan andere mensen of er vrijwilligers zijn die zich willen laten opeten door die eerste mensen.<br />Mensen moeten elkaar geen poep in het gezicht smeren.<br />Mensen moeten geen babylijkjes eten.<br />Of hun kat in de magnetron stoppen.<br /><br />Mensen moeten nou eens normaal gaan doen. Stelletje absurdelingen.<br />Straks leven we in een wereld waarin mensen dood gaan omdat ze dachten dat ze gebeld werden op hun mobiel, maar de ringtone bleek een échte spoorwegovergangwaarschuwingsbel te zijn. In zo'n wereld wil ik geen schrijver zijn. Dan blijven mijn woorden altijd een slap aftreksel van de werkelijkheid.<br /><br />Gelukkig is het januari. Koud en saai. Kan ik de wereld nog een beetje zelf verzinnen.Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-66633919600447660182009-01-05T16:31:00.002+01:002009-01-05T16:32:58.999+01:00Does it really sound better when in English?<meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CNinke%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]--> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Someone who told me his brain didn’t like him</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Someone questioning my world and his</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Someone who hated her father</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Someone who cried when reading a book</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Someone who kissed me and asked</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">If the things we were fighting</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Were the things we should embrace</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Consciousness</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Love</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Physical pleasure</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Sunlight</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Loud music</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Alcohol</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Dancefloors</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Horses</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Hikes</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Long distance traveling</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Loneliness</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Boredom</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Amazement</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Shock</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Fear</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Doubt</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Anger</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Water</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Food</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Life</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Is the fighting over?</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Our mouths are running dry</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Our eyes are growing numb</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">My socks prefer to disappear</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">No clean clothes left</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">And I’d love to get back</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Hiding from</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">No sleep provided</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">No food supplies</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">But deep love flowing out of our mouths</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Sinking into staircases that need to be cleaned</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Worlds flickering in campfires</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Travelling hands</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Eyes</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Missing you</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Learning to miss</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">To hate</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">To misunderstand</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Agree to disagree</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Keep smiling when your tired</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Learn to fight</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">To stop fighting</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Be in the moment</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Exist in the here and now</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Make choices</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Mistakes</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Love</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Jump up and down</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">Know someone will catch you</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">I will catch you</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">I will catch you</span></p> <p style="font-family: georgia;" class="MsoNormal"><span style="font-size:85%;">If you fall</span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-76874837365367520442009-01-02T17:43:00.002+01:002009-01-02T17:44:32.674+01:00Zeer zeer dringende deadlines<p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Verdomme ik moet aan het werk!<o:p></o:p></span></p><span style="" lang="NL"><o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">“U staat op het punt vijf tabbladen te sluiten. Weet u zeker...?”<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">En de twijfel slaat weer toe.<o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-49011638069173361602008-12-28T15:21:00.003+01:002009-01-05T17:09:50.962+01:00Het was eens kerst<p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">Kerst is een groot feest dat er gevreten moet worden en liters slagroom gedronken. We luisteren slechte muziek en brullen dat het prachtig is. Er zijn kaarsen en sterren en er wordt gepraat over dingen. Hans heeft een bobbel in zijn pik bijvoorbeeld en Truus heeft nu een wijf, met een huis in Almere.<i style=""><o:p></o:p></i></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">We dansen een beetje in de huiskamer en we zingen <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i style=""><span style="" lang="NL">Kleine man, als je bij mijn zijde blijft, dan weet ik dat ik voor niemand hoef te schuilen.<o:p></o:p><br />Zie nu hoe je loopt te rennen kom en pak mijn hand ik ben bij je. Kijk hoe je loopt te zingen kom maar bij me ik hoor je heus.<o:p></o:p><br />Kleine man, begrijp maar dat ik weet dat er een dag komt dat we de zon zullen vangen.</span></i><span style="" lang="NL"><o:p><br /></o:p><br />Of ik zing dat en de rest zingt over hun hart met kerst vorig jaar en hoe ze dat weggegeven hadden, maar dat is ook onnozel natuurlijk.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">We hebben heel veel letters gekregen gedrukt op papier en gekaft in dikke plakken karton, die we nog eventjes op ’t kastje laten. Het vriest het vriest en alle gedachten blijven vrij en onder nul. Mijn mama weent dikke tranen om hoe het toch allemaal en mijn papa kookt wild zwijn met kruiden en vele uien. We lopen en lopen onze neuzen en onze voeten en onze handen kleuren roze en onze adem komt in wolkjes. De bomen zwijgen ervan, die kennen dat nu allemaal wel.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="NL">De mensen hebben bedacht dat er een man bij mij moet horen die mijn schouders wrijft en mijn lippen likt. Het baart ze grote zorgen. Of hij dan zwart haar moet hebben of blond en waar of hij zijn geld mee moet verdienen willen ze weten, want Jan heeft Roos en Pim heeft Nina en wie heb jij zo vragen ze. Ik zeg hij moet een trui hebben om te lenen en een schip om mee weg te varen. De rest scheelt me niks. Ze gapen naar me met hun aardappelkoppen en lachen en roepen ach je zult wel merken.</span><span style="" lang="NL"> Ze hangen chocola en vuur in de bomen en ik hoop dat ’t nog sneeuwen zal. <o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-43666718127344620942008-12-10T12:20:00.001+01:002008-12-10T12:21:48.877+01:00Bij gebrek aan eigen tekst...... maar weer eens iets van een ander. Peter de Graef in dit geval.<br /><br /><em>Ga op een gewone ouwejaarsnacht maar ‘s…<br />Rij de stad uit tot waar je niemand meer hoort of ziet en kijk dan maar ’s naar de bomen op een gewone ouwejaarsnacht; kijk maar ’s of je ook maar iets van het hele idee ‘ nieuwjaar’ kan terugvinden in pakweg het bos…<br />.. Kijk maar ‘s of je, al is het maar één struikje of zo kan vinden dat stilletjes staat te ‘ Zeven! Zes! Vijf! Vier! Drie! Twee! Een!.... Ja!’?</em>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-81406467065993011672008-11-15T23:50:00.001+01:002008-11-22T22:14:15.670+01:00The master of song heeft gezegd..<em>I remember you well in the Chelsea Hotel</em><br /><em>you were talking so brave and so sweet</em><br /><em>giving me head on the unmade bed</em><br /><em>while the limosines wait in the street.<br /></em><br /><em>Those were the reasons and that was New York</em><br /><em>we were running for the money and the flesh</em><br /><em>And that was called love for the workers in song</em><br /><em>probably still is for those of them left.<br /></em><br /><em>Ah but you got away didn't you baby</em><br /><em>you just turned your back on the crowd</em><br /><em>You got away I never once heard you say</em><br /><em>I need you, I don't need you</em><br /><em>I need you, I don't need you</em><br /><em>and all of that jiving around.<br /></em><br /><em>I remember you well in the Chelsea Hotel</em><br /><em>you were famous you heart was a legend</em><br /><em>You told me again you preferred handsome men</em><br /><em>but for me you would make an exception.<br /></em><br /><em>And clenching your fist </em><br /><em>for ones like us </em><br /><em>who were oppresssed by the figures of beauty</em><br /><em>You fixed yourself </em><br /><em>you said never mind</em><br /><em>we are ugly but we have the music.<br /></em><br /><em>And then you got away didn't you baby</em><br /><em>you just turned your back on the crowd</em><br /><em>You got away I never once heard you say</em><br /><em>I need you, I don't need you</em><br /><em>I need you, I don't need you</em><br /><em>and all of that jiving around.</em><br /><br /><em>I don't mean to suggest that I loved you the best</em><br /><em>I can't keep track of each fallen robin</em><br /><em>I remember you well in the Chelsea Hotel</em><br /><em>that's all I don't think of you that often.</em>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-28945017010496371112008-11-15T23:24:00.003+01:002008-11-15T23:30:59.236+01:00Koorddanseres zonder vangnet:Het lukt best het lukt best het lukt best ik val niet het lukt best het lukt vast kan iemand even aan mijn neus krabben het lukt best het gaat heel goed we vallen niet wij vallen nooit kan iemand mijn veter even opnieuw strikken het lukt best het lukt best het gaat ontzettend goed ik val niet ik val nooit nog een klein stukje nog een heel klein stukje maakt u zich vooral geen zorgen ik val nog lang niet om nog lang niet, ik-<br /><br />circusdirecteur: Lachen! U moet lachen!<br /><br />koorddanseres: Lachen, ja lachen ik lach ik lach en ik val niet, hardstikke goed, het gaat prima, ik val niet, ik zet gewoon de ene voet voor de andere en ik lach en lach en lach en ik vahal niet en oke oke ik val nog steeds niet ik ben nog steeds niet gevallen!<br /><br />circusdirecteur: En nu moet u zingen, zingen moet u! En lachen! Lachen en zingen! Had ik al gezegd dat u moet zingen?<br /><br />koorddanseres<em>: 'En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet..'</em>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-73349212072035983922008-11-13T15:23:00.000+01:002008-11-13T15:24:43.493+01:00Het verhaal van de nacht die niet voorbij gingDe nacht ging maar niet voorbij. De dieren in het bos hadden al uren en uren bij het kampvuur gezeten. Het kampvuur was eerst hoog opgelaaid en daarna langzaam ingedut. Toen het niet langer brandde en alleen nog gloeide, had de vos geopperd brandhout te gaan halen. De andere dieren hadden niet geluisterd, ze hadden het nog warm en daar waren ze soezig en loom van geweest. Het vuur was uitgegaan en de vos was kwaad geworden op de andere dieren. Die hadden hem uitgelachen in zijn gezicht. Ze hadden naar het uitgebrande vuur gestaard en daarna waren de beer en de wolf alsnog nieuw brandhout gaan halen. De wolf had geprobeerd het vuur opnieuw aan te steken en uiteindelijk had de haas het voor elkaar gekregen. Daar was de wolf verbolgen over en omdat niemand wist wat verbolgen was, hadden ze elkaar daar weer een uur mee beziggehouden en de nacht ging niet voorbij.<br /><br />De ooievaar had voorgesteld een lied te zingen. De bever had geroepen dat de ooievaar niet kon zingen, maar de zwaan had gezegd dat de bever zijn mond moest houden en toen waren ze begonnen te zingen. Het klonk zacht door de nacht en een tikkeltje vals, maar daar maalde niemand om. Ze zongen over de vuurvlieg die zich nooit meer liet zien, over de mol, die zich waarschijnlijk maar zelden liet zien en over de haai, die zich alleen liet zien wanneer niemand het verwachtte. Het was een prachtig lied over missen, maar dat ontging de meeste dieren volledig, en de nacht ging niet voorbij.<br /><br />Daarna zongen ze een lied over rozen en de maan en vlinders in de avondschemering en over de ondergaande zon, over aardbeienlimonade, over grote bruine leren koffers, over sterke koffie in de morgen (waarop de muis pienter opmerkte dat de nacht nog altijd niet voorbij was gegaan), over de geur van warme appeltaart en van het parfum van je moeder en de geur aan je vingers als je met je handen tussen je benen (maar dat was iets waar je eigenlijk niet over mocht zingen volgens de uil, waar niemand het mee eens was) en over kaneel en vanille en het kloppen van je hart. Het was een lied over de liefde, maar dat vond niemand echt belangrijk, en de nacht ging niet voorbij.<br /><br />Toen kregen sommige dieren honger en anderen kregen dorst, want de wijn was op. Sommigen kregen behoefte om te lopen, wat niet altijd gemakkelijk was en anderen hadden behoefte om te praten, wat niet altijd ging. Sommigen hadden behoefte aan iets dat ze niet precies konden benoemen en sommigen hadden behoefte aan een lekker sigaartje of een pijp, en weer anderen hadden behoefte aan elkaar.<br />Zo had de vis behoefte aan de reiger, maar de reiger had juist behoefte aan de kikker en de kikker had behoefte aan de pad en de pad had behoefte aan het luipaard, maar daar kunnen we natuurlijk helemaal niet aan beginnen, zei het luipaard, en zij had op haar beurt behoefte aan de leeuw en die zag dat eigenlijk wel zitten en vertrok met haar naar een plek waar niemand ooit van gehoord had.<br /><br />Sommige dieren vielen in slaap en anderen vielen op hun hoofd en weer anderen vielen niet op in het donker. De mier viel in katzwijm, waarop de kat zei dat ze daar nachtelijks last van had, de dolfijn viel in zeven sloten tegelijk, de karper viel in ongenade bij de mus, die ongenadig kwaad werd op de slang en de slang viel van de regen in de drup. En nog altijd was de nacht niet voorbij gegaan.<br /><br />De meeste dieren sliepen nu, de nacht was immers nog niet voorbij. De wolf hield nog een wedstrijdje huilen met de krokodil en de nacht ging niet voorbij. De giraffe strekte zijn nek en de olifant zijn slurf maar de nacht ging niet voorbij. De vlinder fladderde rond het vuur dat alweer langzaam aan het doven was, de nacht ging nog altijd niet voorbij en de hond blafte nog eens wat, terwijl de krekel…Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-30004710530360310032008-11-07T02:02:00.002+01:002008-11-13T15:28:46.934+01:00In afwachting vanHij is er nog steeds. Hij heeft de slaap in zijn ogen gewreven en zijn voeten hebben de aarde omwoeld, hij heeft de kaarsen uitgeblazen en de wijnfles ontkurkt, hij is er nog. De kamer is leeg: als in: zonder spullen en er zijn geen mensen hier. Hij heeft zichzelf iets beloofd maar is vergeten wat en nu wacht hij tot de morgen valt. Er waait een zachte lentelucht door de straten, de geur van de zee raakt het raam even aan. Er is sprake van een haven, een steiger en daarop zitten, morgen, misschien wel de hele dag, waistin’ time. Verplichtingen die er waren ontloopt hij, hij heeft ze verdrongen. Er is bovendien sprake van een gebroken hart, slecht gelijmd, helaas, twee componenten had de man bij de gamma nog zo gezegd maar er mist één component, al jaren, riep hij terug.<br />De jaren gaan zoals zij gingen, er is allengs geen onderscheid. Bloem maakt ons wijs dat het nog steeds novembert, maar hij weet goddomme wel beter, er is iets Groots en Meeslepends in aantocht, er komen zonne-uren aan die alle records gaan breken, de Warme Deken, de laatste troef die de goden in handen hebben, zal één dezer dagen dan inderdaad daadwerkelijk over de wereld heen gelegd worden en wij zullen onze laatste dagen in bed slijten, met onze voeten in elkaar verstrengeld en op vochtafstotende matrassen, maar waar moet al dat water dan toch heen vraagt hij zich af en durf niet meer te huilen.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-64551757765332149672008-11-07T01:48:00.000+01:002008-11-07T01:49:18.241+01:00NeeIk wil luisteren naar<br />Joan Baez<br />Pete Seeger<br />Vraagt me<br />Aan wiens kant ik sta<br />En ik weet het niet<br />Ik wil niets<br />Niets doen<br />Pianospelen<br />In de draaimolen<br />op een paardje<br />In een schommelstoel<br />met een kat op schoot<br />De tijden zijn veranderd<br />dan ben ik dat ook<br />We zouden God moeten danken<br />dat hij niet bestaat<br />Maar ons dat wel<br />heeft laten geloven,<br />zodat we ‘s nachts<br />niet bang zouden zijn<br />Hij is ons nachtlampje geweest<br />Door alle tijden heen<br />Nu heeft hij ons<br />onlangs gevraagd<br />of niet de tijd gekomen was<br />te slapen met de luiken dicht<br />en zonder licht aan op de gang<br />En sinds hij ons dat heeft gevraagd<br />Is de aap dan uit de mouw<br />Volwassen zijn is niet aan ons<br />Wij willen mamma aan ons bed<br />Wij zuigen aan eenieders duim<br />Die zegt dat hij is voorbereid<br />President van Amerika te zijn<br />En in China lezen kinderen<br />Harry Potter<br />Vinden gaten in de markt<br />Dus de hele wereld slaat alarm<br />De grootste wekker die er was<br />De aardbol valt en smelt ineen<br />Als chocola in mensenhand<br />Als het zelfs Bob Dylan niets meer scheelt<br />Kom dan niet meer aan bij mij<br />Wanneer ten slotte duidelijk wordt<br />wat ‘n slechte grap de wereld is<br />Dat er geen hemel is daarboven<br />Dat het eten en gegeten worden<br />en dat we in godsnaam moeten vieren<br />wat een mooie tijd het is geweestUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-23076690619700423672008-11-07T01:40:00.001+01:002008-11-07T01:40:45.878+01:00PutEr is een afvoerput middenin de weg waar mijn raam op uitkijkt.<br />Er verdwijnen mensen in. Bomen. Hele huizenblokken. Er komen bevelen uit.<br />Rechts houden!<br />Hand uitsteken!<br />Achteruit inparkeren!<br />Binnen de lijntjes lopen!<br />Ik schrik er wel eens van, maar de mensen op straat lijken zich er niet aan te storen.<br />De put roept me ’s ochtends wakker, dwingt me te ontbijten, roept wanneer het tijd is te vertrekken. ’s Avonds gaat zijn rooster dicht. Dan roept hij nog steeds, maar gedempt.<br />Soms heeft de put een beetje teveel noten op z’n zang. Dan dek ik hem af met een zware steen. Of ik laat dat doen, door een sterke vent. Die neem ik vervolgens mee de stad in. Wat we daar doen mag Joost weten, ik herinner me er nooit iets van. Maar we komen gehavend en gekleed in andere kleuren terug. En we lachen erbij. En zingen. Vloeken ook. En we besmeuren elkaar met dingen. We dansen in de regen. Dan trekken we de put weer open. Die zuigt de derrie van ons af en spreekt ons bestraffend toe. Maar niet voordat we het snot uit elkaars neusgaten gelepeld hebben met onze tongen.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-24302883056354366152008-11-07T01:20:00.000+01:002008-11-07T01:21:07.374+01:00zomer in Zuid-WestDe zon die de bakstenen verwarmd<br />Op een binnenplaatsje in een buitenwijk<br />De geur van jonge wilgekatjes vermengd met verse hondenpoep<br />Met witte gympies in de modder<br />Op fietsen als paarden achterelkaar aan<br />De klank van een tennisbal die tegen het muurtje van de schuur van de buurman knalt<br />Klang!<br />En nagalmt op het pleintje<br />Kippenvel wanneer met stoepkrijt op de straat gekrast<br />De eerste dag met zonder jas<br />Die nu als doeltje dient bij straatvoetbal<br /><br />De geur van trassi die zich mengt met curry, pom en wortelstamp<br />De knikkers van het buurmeisje die nog altijd veel meer waard<br />Dan zevenhonderd flippo’s bijelkaar<br />Tot elf uur ’s avonds schijnt de zon<br />De buurjongens komen gluren<br />En ze fluiten<br />We spelen uren badminton<br /><br />De intercom van elke flat een fluistertelefoon<br />Mijn blote tenen om bierflesjes gehaakt, balancerend op het krat<br />‘gulpener’<br />Op het allerbovenste balkon<br />Om over de rand te kunnen kijken<br /><br />Mijn vader rookt een sigaret<br />We eten chips<br />Hij draait een plaat<br />‘You used tot think it was so easy<br />But you’re crying now’<br /><br />Mijn moeder bakt een appeltaart<br />Mijn springtouw ligt nog in het hok<br />We roepen in het trappenhuis<br />Ik kom bij Souraya in de klas!<br /><br />De zon zakt achter alle flats<br />Rajiv’s moeder maakt popcorn klaar<br />De televisies schreeuwen<br /><br />Dat dat de hele wereld wasUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-11281568145239258072008-10-30T11:25:00.002+01:002008-10-30T11:27:45.373+01:00dhr. Zimmerman heeft gezegd...<em>Early one mornin' the sun was shinin'</em><br /><em>I was layin' in bed</em><br /><em>Wond'rin' if she'd changed at all</em><br /><em>If her hair was still red<br /><br />But me, I'm still on the road</em><br /><em>Headin' for another joint</em><br /><em>We always did feel the same</em><br /><em>We just saw it from a different point of view</em><br /><em>Tangled up in blue</em>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-59225021238028543382008-10-20T17:08:00.000+02:002008-10-20T17:09:12.866+02:00Mijn leven als boeketreeksromanOp mij kan ik ook al niet vertrouwen, verzuchtte ze.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-53654556314105051932008-10-12T12:43:00.001+02:002008-10-12T12:44:59.202+02:00Wees bevreesd!Dames en heren toehoorders, wie u dan ook bent, waar u dan ook vandaan gekomen bent, graag even uw aandacht, ik dank u alvast voor het luisteren.<br />Er wordt zo weinig écht geluisterd dezer dagen, daar zou ik een toespraak aan kunnen wijden.<br /><br />Ik wil het echter niet met u hebben over luisteren, dames en heren, omdat praten over luisteren terwijl er toch niemand luistert te droevig zou zijn voor woorden. En wanneer er wel geluisterd wordt, wel, dan zou mijn toespraak zomogelijk nog meer aan nut en doelmatigheid inboeten.<br /><br />Bovendien heb ik het gezien; het publiek dat ik hier voor mij heb is van een ander kaliber, een ander slag dat je niet vaak ziet. Er zouden hier wel eens echte luisteraars in de zaal kunnen zitten, luisteraars die mijn verhaal zonder vrees aan zullen horen. Koelbloedige toehoorders met stalen zenuwen voor wie geen brug te ver is, geen berg te hoog, die nergens meer van op kijken, die alles al gewend zijn; mensen zonder angst. Jawel.<br /><br />En daar gaat het mis. Dat is waar wij allen voor moeten waken dames en heren. Ons gebrek aan angst zou ons nog wel eens parten kunnen gaan spelen.<br /><br />Want waar zijn wij zonder angst?<br /><br />Zonder angst geen grenzen. Geen angst om van de hoge duikplank te springen. Geen angst om te gaan abseilen of parachutespringen. Geen angst om verre reizen te maken, helemaal alleen. Geen angst om je oude baan op te zeggen en nergens anders een nieuw contract te tekenen. Geen angst om die mooie vrouw of man aan te spreken op dat feest dat je zelf gegeven hebt, geen angst om dat feest te organiseren en geen angst om de volgende dag wankel op je benen te staan.<br /><br />Misschien is angst hier een te sterke term, misschien bedoel ik hier bedenktijd, twijfel, nervositeit, vrees om te falen, ondergewaardeerd te worden, geen vrienden te hebben. Maar het is mijn toespraak en mijn verhaal, dat ik krachtig wil vertellen. Angst dus.<br /><br />Wellicht vraagt u zich af of het wel zo vreselijk zou zijn wanneer u niet meer bang was om te abseilen of ongegeneerd grote bacchanalen te organiseren.<br /><br />Dan vraag ik u het volgende. Wanneer al het bovengenoemde van een leien dakje gaat, zonder weerstand, wanneer proeft u dan de overwinning van het behaalde resultaat? Wanneer klopt u zichzelf op de borst, en bent trots omdat u bereikt hebt wat u niet voor mogelijk hield; dat waar u bang voor was?<br /><br />Zonder angst geen barrières om te doorbreken, zonder angst geen spanning en sensatie. Geen uitdagingen meer, want wat vormt een uitdaging voor de held zonder vrees?<br /><br />Dat niet alleen; zonder angst geen hoop. Hoop bestaat bij de gratie van de angst dat alles mis zal gaan. Dat de ondergang van de wereld nabij is, of op kleinere schaal: dat de deadline niet verzet wordt en u met lege handen bij docent of opdrachtgever aan zult komen. Alleen wanneer deze angst aanwezig is, kan men spreken van hoop. Hoop op betere tijden of een toevallige speling van het lot die de ziektekiemen de luchtwegen van uw docent of opdrachtgever binnen zal laten dringen, zodat u nog een paar dagen respijt zult krijgen.<br />En daar blijft het niet bij, lieve luisteraars, ook begrippen als frustratie, zenuwen en euforie blijven uit wanneer de vrees zal verdwijnen.<br /><br />Misschien kunt u deze verschijnselen missen als kiespijn. Misschien heeft u liever zekerheid dan hoop, kent u geen frustratie, heeft u stalen zenuwen en voelt u zich permanent euforisch waar u ook gaat. Dan zou ik graag eens met u praten.<br /><br />Maar wat laat u opzij springen wanneer een auto onverwacht om de bocht komt scheuren, net wanneer u oversteekt? Wie vertelt u om de man die u in een donkere steeg bij nacht tegenkomt flux voorbij te wandelen? Wie helpt u uw reflexen doelgericht te gebruiken wanneer deze man u ondanks alles toch probeert te betasten, misschien zelfs verwonden? Dat is de angst. De angst, de angst en daarom zonder angst geen leven, zo boud durf ik het hier te stellen.<br /><br />Zonder angst regeert de sleur. U wordt blasé, hebt alles al eens meegemaakt, bent overal op voorbereid, de gewenning komt om de hoek kijken en algauw vervalt u in een gemoedstoestand die ook wel ‘spleen’ wordt genoemd; de ultieme en onontkoombare verveling die veroorzaakt wordt door een diep en duidelijk inzicht in de nutteloze nikserigheid van ons bestaan, waarin wij alle obstakels uit de weg hebben geruimd en achter blijven met onze handen in het haar en ons hoofd op tafel.<br /><br />En daarom, een pleidooi voor de angst. Wees bevreesd lieve mensen, wees bevreesd. Alleen dan zal er ook levenszin, daadkracht, vechtlust en overwinning in uw leven zijn.<br /><br />Zonder angst geen leven; leve de angst!Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-65792961312288906272008-09-21T17:07:00.002+02:002008-09-21T17:09:34.851+02:00Teneergeslagen zomersproetenWatervallen van scherpgepunt degengekletter<br />Klatertranen uit waterkranen<br />Marktkramen in de regen<br />Voeten soppen in open schoenen<br />Roodverbrande huid met grote waterblazen<br />Zwarte strepen op de wangen van het schoolmeisje<br />Donkere kamers waar het licht ternauwernood naar binnendringt<br />Het wordt later maar de zon wil niet te water<br />Zomerschijn vervliegt<br />Het herfstte al die tijd<br /><br />Een wildvreemde gaf mij vandaag de schuld van de regen<br />Iemand moet het zijn<br />Dan mij dus aangewezen<br />‘Makkelijk slachtoffer toch?’<br />waren zijn woorden<br /><br />Hoe wist deze mij volstrekt onbekende man<br />Dat ik zoëven de voltallige mensheid<br />Mezelf incluis<br />Weer eens naar de verdommenis had gewenst?<br /><br />Ik boog mijn hoofd en knikte<br />Mijn schuld<br />Dat lijkt me duidelijk<br />Het spijt meUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-41475386847167564202008-09-03T15:17:00.002+02:002008-09-03T15:19:57.359+02:00Een oude man knielt neer bij het lijk van een jonge man<em>Met lage stem, wijs maar stamelend:</em><br /><br />Als ik koning van dit land zou zijn<br />Zou je geen angst meer kennen<br />Je hart zou nooit meer donker zijn<br />Je zou nooit meer wanhopen<br /><br />Mijn leven zou ik aan je wijden<br />Mijn ziel voor je verkopen<br />Mijn huid afleggen<br />Om jouw wonden te bedekken<br />Mijn hart aan je verliezen<br /><br />Ik hou van je<br />Met elke gedachte, met al mijn gedachten<br />Met elk woord dat ik spreek, dat ik zing<br />Met elke ademtocht<br /><br />Als ik vorst was in dit land<br />Zou je geen eenzaamheid kennen<br />Ik zou je warm houden<br />Ik zou mijn hart aan je verliezen<br />Mijn leven zou ik geven<br />De wereld voor je vangen<br />En bewaren in mijn handen<br />Ik zou mijn ziel verkopen<br /><br />Ik bewaar je<br />In mijn hart en mijn gedachten<br />Je zou geen duisternis meer kennen<br />Ik bedek je wonden met mijn huid<br />Ik was voor je gestorven<br />Dat had ik gedaan<br />Als ik heerser was in deze wereld<br />In jouw wereld<br />En de mijne<br />Dan had ik dat gedaanUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-58630815723259202482008-08-31T20:23:00.001+02:002008-08-31T20:23:43.135+02:00...en dat is tweeLiefdesaanzoek<br /><br />Ga je mee naar nergens heen?<br />Het ligt hier ergens om de hoek<br />Ze hebben er te eten<br />Er is daar bier en brandewijn<br />’t Is fijn om nergens heen te zijn<br /><br />Ga je mee naar nergens heen?<br />Ik ben er al zo vaak geweest<br />Wanneer ben ik vergeten<br />Het is een machtig, prachtig feest<br />En er bestaat geen later<br /><br />Ga je mee naar nergens heen?<br />Je hoeft geen tas of slaapzak mee<br />Er zwemmen vogels in de zee<br />Er groeien paarden uit de grond<br />En vlinders in het water<br /><br />Ga je mee naar nergens heen?<br />We hebben olieverf en doek<br />Er is een podium met licht<br />Je kunt je er verkleden<br />We hebben uitzicht op een meer<br />De gastheer is een bruine beer<br />Je kunt je niet vergissen<br /><br />Ga je mee naar nergens heen?<br />Nergens nergens gaan we heen<br />Met jou samen nergens heen<br />Want ja, alleen is maar alleen<br />Ik zou je maar gaan missenUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-41696672768691592462008-08-31T20:22:00.001+02:002008-08-31T20:22:58.148+02:00Dat is éénEen onsamenhangend lied vol duizelingwekkende neerslachtigheid<br /><br />Er zijn dingen aan de hand<br />Kleine steentjes in mijn schoenen<br />Geheugensteuntjes<br />Steunzooltjes voor mijn hersenen<br />Ik doe dingen die ik wil en kan<br />Terwijl jij kleine gewichtjes aan mijn vingers hangt<br />En het regent pijpestelen<br /><br />Mensen verlaten elkaar door dood te gaan<br />Ziek te worden, niet terug te bellen<br />Mensen worden beroofd, gebombardeerd, gemarteld<br />Hier en daar breekt er een hart<br />En ondertussen rent men rond<br />En daartussen<br />Ik<br /><br />Bij gebrek aan richtingaanwijzers schilder ik mijn eigen paaltjes rood<br />Met ergens in mijn achterhoofd de wetenschap dat er ook een blauwe route is<br />En een rondwandeling, met theehuis halverwege<br />En soms kom ik iemand tegen<br />In een tentje, bij een kampvuurtje<br />Aan de kade van de gracht met wijn<br />Op de kermis, in mijn eigen bed<br />En al die mensen rennen<br />Rennen is het nieuwe lopen<br />Lopen heet nu Nordic Walking<br />Overal zijn trouwens hulpstokken bij nodig<br /><br />Sommigen zijn er al<br />Die roepen dat maar worden niet gehoord<br />Ze zingen het, ze dansen het, er liggen bibliotheken vol<br />Maar gelukkig zoeken wij onze eigen weg<br />En roepen ze tevergeefs naar ons<br />Nergens, nergens gaan we heen<br /><br />Ik ga mee naar nergens heen<br />Nergens, nergens ga ik heen<br />Mijn woorden niet<br />Mijn handen en mijn voeten niet<br /><br />En tegelijkertijd geeft het niet<br />De zon schijnt en er is nog bierUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-18267021027221733132008-08-30T10:25:00.003+02:002008-08-30T10:33:14.845+02:00ErbijMasha:<br /><br />Ik was helemaal niet bang.<br /><br />Ik liep immers naast jou.<br /><br />Dat dat mocht van jou<br />Dat was genoeg.<br /><br />Ik hoorde bij jouw groep<br />Mensen zoals jij<br />Jouw rang in de pikorde.<br /><br />Dat was als zweven.<br /><br />Alsof ik een klein stukje werd opgetild.<br /><br />Meer lucht in mijn longen, ik kon ineens zingen, dansen.<br />Ik liep ook anders.<br />Sexy en met ritme.<br />Niet helemaal mezelf<br />Maar pff, wie was dat nou helemaal.<br />Van mezelf hoefde ik helemaal niemand te zijn.<br /><br />Ik was immers bij jou.<br /><br />Ik had doodsbang moeten zijn denk ik.<br /><br />Denk jij dat ook?<br />Ik vraag het maar even.<br />Dan weet ik dat ik nog in normale banen denk.<br /><br />Ik zit nog op de snelweg.<br />De hoofdroute.<br />Ik hoor nog bij de rest.<br />Ik ben nog steeds normaal.<br />Zolang ik maar normaal blijf.<br /><br />Ik weet niet zo goed wat er anders gebeurd.<br />Dat alleen al knijpt m’n keel dicht.<br />Ken je dat?<br />Ben je er nog?<br />Ik kan je niet zo goed zien, daar baal ik van.<br /><br />Ik zit in ieder geval hier.<br /><br />Geef even een seintje als je weggaat.<br />Dan loop ik met je mee op.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-72119336120969687132008-07-27T22:44:00.003+02:002008-07-27T22:58:05.378+02:00LezerVlindermeisjes lopen langs het terras en jij zit alleen aan een tafeltje en ik ook en jij zegt zomaar in het algemeen tegen niemand in het bijzonder, mij, zeg je dat je liever met je neus in de boeken hangt dan eeuwig en altijd rond te hangen op terrassen waar men bier drinkt, waar gedronken wordt, waar we zitten en drinken, alsof ik permanent dorst heb moet ik steeds opnieuw iets drinken wilt u nog wat drinken meneer? Normaal gesproken drink ik toch ook geen emmers water leeg gewoon voor de lol zeg jij dan, ik zit liever thuis met m’n neus in een boek zeg jij.<br /><br />En ik vraag me af of dat leuk is altijd lezen altijd de ‘lezer’ zijn, altijd de persoon die zich presenteert als de ‘loner’ die liever leest, of je nooit eens gewoon de beest uit wil hangen in één van die plekken waar mensen komen om tegen elkaar aangeplakt te bewegen op geluiden die hun oren vernielen en dan hun tongen in elkaars neuzen te hangen om het snot eruit te lepelen en dan met elkaar mee naar huis op elkaars fiets in elkaars stuur gehaakt en dan thuis alle lichaamsdelen die je hebt aanbieden aan de ander in ruil voor een paar minuten extase hoogstens en ik weet niet of dat een echt overtuigende manier is om je over te halen maar ik zeg het toch maar.<br /><br />Nou zeg jij dus, ik ben liever de lezer, met zijn neus in een boek en ik denk bij mezelf ik steek mijn neus nooit in mijn boeken dat geeft vlekken maar goed jij dus en je leest Kafka, Het Proces uiteraard want dat doen lezende loners, Kafka lezen, roken en moeilijk kijken.<br /><br />En ik ik ga naar Parijs zeg je want dat had je verteld zojuist en wat ga je daar in godsnaam doen, in je eentje in Parijs vraag ik, ga je dan in je eentje naar een museum ofzo, een beetje schilderijen bekijken in je eentje en een beetje in de zon zitten in je eentje, taart eten, muziek luisteren in een park met een fles water naast je in je eentje ofzo ga je dat dan een beetje zitten te doen in je eentje?<br /><br />En jij zegt weetikveel zeg jij jij zegt ik kan van alles doen in Parijs in m’n eentje ik kan overal werkelijk van alles doen in m’n eentje zeg je en weet je wat het is zeg je, er is dan niemand bij die dan een beetje kan gaan zitten zeiken van, wat zit je daar te doen zit je nou te lezen in je eentje? En waarom rook je die sigaret niet over je longen? En waarom heb je je zonnebril op als er geen zon is en waarom heb je je niet geschoren? En waarom drink je geen alcohol en waarom eet je zo weinig en wat luister je nu weer, luister je nu Bob Dylan, alweer Bob Dylan godverdomme? Alsof er verdomme nooit andere muziek gemaakt is? Is dat soms wat je zit te doen? Is dat het soms?Niets van dat alles.<br /><br />Nou zeg ik ik zeg ik wilde je niet kwaad maken ik wilde je alleen leren kennen en misschien een keer samen een boek lezen in het park omstebeurt een pagina aan elkaar voorlezen wie weet wel iets van Toon Tellegen of Haruki Murakami of Kafka voor mijn part maar het geeft niet ik ga al, ik ga al ergens anders op een terras zitten in m'n eentje, lekker zeg ik, lekker in m'n eentje.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-24915882889744362772008-07-18T23:27:00.001+02:002008-07-18T23:29:12.195+02:00Mevrouw Schipper en het misgaan der dingen IIMevrouw Schipper nam haar Besluit (Het moest maar eens afgelopen zijn) gelijk met het slaan van de klokken van de plaatselijke kerk. De kerkgangers keerden huiswaarts, ook vandaag was Hij niet aan hen verschenen, maar Zijn Zoon had Zijn Oneindige Lichaam (stelt u zich het mastodontische gedrocht voor), in Zijn Oneindige Goedheid opnieuw laten ontleden en verorberen.<br /><br />‘Het moest maar eens afgelopen zijn’ dacht mevrouw Schipper en tikte vinnig de as van haar sigaret (iets met menthol) die neerdaalde op de bekleding van haar rode IKEA Helström tweezitsbank.<br />Door haar keukenraam, tussen de kralen van haar vliegengordijn heen, kon ze de gordijnen van het slaapkamerraam van haar buurman open zien gaan. De buurman werd elke zondagochtend om elf uur gewekt door het luiden van de klokken.<br />Hij opende de gordijnen en rekte zich uit. Vervolgens wandelde hij naar het balkon van zijn slaapkamer, opende de deuren en ging, poedelnaakt (zijn penis was van dubieus formaat, wat hij, ergens wanhopig, probeerde te compenseren met een gigantische bos donkerkullend schaamhaar, dat vrijwel naadloos overliep in dikbehaarde buik en borststreek) op zijn balkon staan roken. Daarbij gluurde hij ongegeneerd naar mevrouw Schipper.<br />In zijn ogen het volhardende geloof dat het moment zou komen dat ze haar laatste schroom zou laten varen (vandaag en anders morgen) en zich ontdoen van haar kleding, voor hem alleen.<br /><br />Mevrouw Schipper drukte haar sigaret uit in een staande, zwaarmetalen asbak bij het raam, trok met een resoluut gebaar haar IKEA Karlsson Luxaflex dicht en draaide zich om naar de keukentafel, waarop de brief van haar man nog altijd onaangeroerd lag.<br /><br />Ze nam de brief in haar handen. Hij woog zwaar, alsof de envelop nog iets anders omvatte dan alleen papier. Tegelijk was hij dik, de stakker had zijn best gedaan, dacht mevrouw Schipper, zeker tien volle kantjes had hij, met de hand (zo was hij, meneer Veerman, er nog steeds heilig van overtuigd dat belangrijke, emotionele boodschappen met de hand in inkt geschreven dienen te worden) in krullend schrift beschreven. De brief was zelfs geadresseerd, aan haar, het adres van dit huis. Geen afzender op de achterkant, maar het was onmiskenbaar zijn handschrift.<br /><br />Mevrouw Schipper legde de brief terug op tafel, verliet de kamer, daalde de trap af, schoot in haar pumps die bij de voordeur stonden, pakte haar sleutels en verliet het huis. De voordeur liet ze op een kier staan.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-16837968215143706502008-06-23T00:24:00.001+02:002008-06-23T00:27:11.001+02:00Mevrouw Schipper en het misgaan van de dingenHet was een warme, lome zondagmiddag, waarop mevrouw Schipper haar besluit nam. Zo’n dag waarop de hemel grauw bewolkt terwijl het zweet van je benen gutst, maar het wil niet gaan regenen. De lucht trilde als een bibberend plasje limonade op het blad van een ietwat hellende terrastafel, oude mensen leunden zwaar op hun stokken en iedereen<br />hapte naar adem.<br /><br />Op zo’n dag nam mevrouw Schipper haar besluit. Het moest maar eens afgelopen zijn.<br /><br />De laatste dagen had ze een stuwende druk vanuit haar liezen via haar onderbuik en haar maagzweer naar boven richting hoofd waargenomen en hoewel ze niet wist waar die druk door veroorzaakt werd, voelde ze dat het kookpunt nu bijna bereikt was.<br />Er was iets helemaal mis aan het gaan.<br /><br />Mevrouw Schipper realiseerde zich de Algehele Vaagheid van dit gevoel. Ze was er terdege van bewust dat het afgaan op het gevoel in het algemeen en op dit gevoel in het bijzonder een nogal precaire kwestie was en dat het bovendien een onduidelijk, ja zelfs vluchtig gevoel was waar ze op aan het afgaan dreigde te gaan was.<br />Maar de onontkoombaarheid ervan woog zwaarder dan haar bedenkingen.<br />Het ‘iets’ dat mis dreigde te gaan was geen onbeduidend ‘ietsje’. Het was een ‘Iets’, groots en meeslepend en het ging niet morgen of overmorgen misgaan, maar vandaag nog.<br /><br />Het begon ermee dat mevrouw Schipper die ochtend in de supermarkt een nogal vreemde ontmoeting had gehad met een Klein Mens, ook wel ‘kind’ geheten. Het ‘kind’, niet ouder dan een jaar of zeventien, had haar in haar kont geknepen.<br />Onnodig te vermelden dat mevrouw Schipper niet gediend was van deze kontknijperij.<br />Ze was uiteraard te beduusd geweest er iets van te zeggen en dat zat haar danig dwars, zozeer dat ze neigde naar het Opzoeken van het ‘kind’ en het Alsnog Van Repliek Dienen ervan.<br /><br />Maar er was meer aan de hand geweest.<br />Haar Turkse buurman (zijn Turks-zijn was van belang voor zijn verhouding met mevrouw Schipper, of lievergezegd die van haar met hem, vandaar de vermelding) had haar vrolijk gegroet die ochtend. Dat terwijl mevrouw Schipper immer zorgvuldig haar neus optrok bij het passeren van zijn huis en daar een korte doch hevig gemeende verwensing bij schreeuwde, meestal ‘Hond!’.<br /><br />Bovendien had het hondje van mevrouw Schipper die ochtend niet één, maar twéé keer op de stoep van het studentenhuis aan de overkant van de straat geplast (die studenten die op vier mei om zeven uur ’s avonds nog ‘Summertime’ in de uitvoering van Janis Joplin hadden gedraaid op volle sterke hoe haalden ze het in hun enzovoort) bij hun gebruikelijke ochtendwandeling.<br /><br />De krant was die ochtend te laat bezorgd, de Russen hadden de Nederlanders verslagen (de Russen! Ze waren gekomen, At Last, toen niemand hen verwachtte, zoals voorspeld) en haar echtgenoot, meneer Veerman (want mevrouw Schipper droeg haar meisjesnaam) was verdwenen.<br /><br />Hij had een Brief achtergelaten op de keukentafel, die mevrouw Schipper tot op dat moment ongeopend had gelaten.Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8376859069895293366.post-57975770527499991792008-06-14T22:04:00.001+02:002008-06-14T22:06:15.625+02:00(A)FloopU hebt afgemeld en u heeft afgedaan<br />Wat doet U op het dak?<br />Ik lees wat ik wil horen<br />Een zoen op je nues<br />Ballen dot we hinderd zijn<br />Jawel jawel het leven lahct alweer<br />It’s just that the moon is full<br />and you happend to call<br />ik schrijf niet merv oor jouououi<br />allen nog voor me eige<br />zwak voro orze kanten ondergoed<br />En alles wat niet kan dat moetUnknownnoreply@blogger.com0