Iets over januari

Iemand zei laatst dat dat eigenlijk één lange maandag is.
Ben ik het mee eens.

Verder moeten mensen hun kinderen niet in kasten opsluiten. Dat naar aanleiding van het 'Jessica-project' waar ik aan mee doe.
Mensen moeten projecten geen meisjesnamen geven.

Ook moeten ze geen uitvaartplechtigheid voor hun dooie hond houden. Het is, per slot van rekening, een hond.

Ook moeten ze op die hondenbegrafenis niet 'Wish you were here' van Pink Floyd draaien. Muziek en honden gaan niet samen. Honden gaan daar van janken. Muziek is voor mensen, niet voor honden. En zeker 'Wish you were here' van Pink Floyd niet.
Dat is namelijk één van de mooiste nummers aller tijden. En dan ook en vooral de Tekst.
Niet voor honden dus.

[...]
how I wish
how I wish you were here
we're just two lost souls swimming in a fishbowl
year after year
running over the same old ground
what have we found
the same old fears

wish you were here

Iemand zei daarover 'This song ends too soon.'
Daar ben ik het mee eens.

Mensen moeten ook niet vertellen over hun hond dat hij, terwijl hij naar 'Wish you were here' van Pink Floyd luisterde, altijd seks had met een kussen. Dat ze daarom dat nummer op zijn begrafenis wilden draaien.
Ik moet dat niet lezen over die mensen.

Mensen moeten geen oproep doen aan andere mensen of er vrijwilligers zijn die zich willen laten opeten door die eerste mensen.
Mensen moeten elkaar geen poep in het gezicht smeren.
Mensen moeten geen babylijkjes eten.
Of hun kat in de magnetron stoppen.

Mensen moeten nou eens normaal gaan doen. Stelletje absurdelingen.
Straks leven we in een wereld waarin mensen dood gaan omdat ze dachten dat ze gebeld werden op hun mobiel, maar de ringtone bleek een échte spoorwegovergangwaarschuwingsbel te zijn. In zo'n wereld wil ik geen schrijver zijn. Dan blijven mijn woorden altijd een slap aftreksel van de werkelijkheid.

Gelukkig is het januari. Koud en saai. Kan ik de wereld nog een beetje zelf verzinnen.